رابطه سبک دلبستگی، کمال گرایی و کیفیت دوستی دانشجویان در سن ورود به بزرگسالی

پژوهش حاضر به­منظور بررسی رابطه سبک دلبستگی و کمال­گرایی با کیفیت دوستی دانشجویان در سن ورود به بزرگسالی انجام شد. روش این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود و نمونه­ای ۲۶۰ نفری از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه­های تهران به­روش تصادفی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه­های دوستی،- کمال­گرایی و مقیاس دلبستگی بزرگسال مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از روش­های تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت دوستی با سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی رابطه مثبت معنادار و با سبک دلبستگی دوسوگرا رابطه منفی معنادار وجود دارد. از سوی دیگر، بین کیفیت دوستی با کمال گرایی کل وکمال گرایی منفی رابطه منفی معنادار و با کمال­گرایی مثبت رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین کمال­گرایی کل با سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی رابطه منفی معنادار و با سبک دلبستگی دوسوگرا رابطه مثبت معنادار وجود دارد. به­ترتیب متغیرهای سبک دلبستگی دوسوگرا، کمال­گرایی منفی به شکل معکوس و سبک دلبستگی اجتنابی و کمال­گرایی مثبت به­شکل مستقیم نقش مهم و معناداری در پیش­بینی کیفیت دوستی دارند. با توجه به این به­نظر می­رسد که کمال­گرایی و سبک دلبستگی مولفه­های تاثیرگذاری در پیش­بینی کیفیت دوستی فرد باشند.

Keywords:

سبک دلبستگی , کمال گرایی , کیفیت دوستی , بزرگسالی