بررسی عوامل موثر بر افزایش کیفیت خدمات آموزشی در سیستم آموزش مجازی

روش های تدریس چه در پیشرفت تحصیلی کودکان و چه در ایجاد انگیزه و رضایت خاطر، پرورش شخصیت و رشد خلاقیت آنان و موثراست. روش های تدریس به منزله روشنایی های متفاوتی هستند که هر کدام بردشان تا شعاع خاص را دربرمی گیرند. البته باید اذعان نمود که هر یک از روش ها در ارتباط با موقعیت های مختلف از کار آیی ویژه ای برخوردار هستند، به عبارت دیگرهریک درجای خویش مثمر ثمر هستند. دسترسی به اساتید برتر و استفاده همگان از کلاس های ایشان مکانی است که قبل از این در اختیار تعداد معدودی از دانش آموزان مدرسه های کشور بوده است و حال می توان حتی با تعامل بیشتر با سایر مدرسه های جهان از آموزش های سطح اول و متنوع برخوردار شد. اما این تغییرات نیازمند زیرساخت های ارتباطی مجازی است که متاسفانه در این خصوص هنوز مشکلاتی وجود دارد. آنچه مسلم است ترکیبی از آموزش مجازی و حضوری در شرایط کنونی بسیار مفیداست و می تواند مقدمات گذر از این دوران را فراهم کند. آموزش آنلاین، مشکل مسافت و راه دور را که در آموزش سنتی وجود دارد را حل می کند و باعث می شود تا عدالت آموزشی مصداق صحیح تری به خود گیرد. بررسی محققان نشان می دهد اگر بخواهیم درآینده برای مواجهه با اتفاقات این چنینی با کمترین تبعات روبرو شویم باید تک تک عناصر تعلیم و تربیت و همچنین برنامه درسی را مورد بازبینی و بازآفرینی قرار دهیم و با توجه به انتظاراتی که از این عناصر داریم نقش های شان را روزآمد کنیم. درباره عناصر تعلیم و تربیت غفلت صورت گرفته است. دانش آموز، معلم ، مدرسه و محتوا مهمترین عناصر برنامه درسی ملی هستند.

Keywords:

کیفیت , مجازی , تحصیل , آموزش , دانش آموز