تاثیر شیوه مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی گری رضایت شغلی (مطالعه موردی : استانداری استان مرکزی)

هدف این پژوهش تاثیر شیوه مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجیگری رضایت شغلی (مطالعه موردی: استانداری استان مرکزی) است. جامعه آماری پژوهش تمامی کارکنان فرمانداری و بخشداریهای استان مرکزی بوده، که مجموع تعداد کارکنان ۴۲۰ نفر می باشد. بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. این پژوهش توصیفی – پیمایشی بوده و از نظر هدف نیز کاربردی می باشد. پرسشنامه ای که بعنوان ابزار اندازه گیری استفاده شده است، پرسشنامه روش مدیریت منابع انسانی می باشد، که بر گرفته از مدل ادوارد و همکاران (۲۰۱۳) است. همچنین پرسشنامه مربوط به رضایت شغلی از مدل قلی پور (۱۳۹۴) اقتباس گرفته شده است. پرسشنامه عملکرد کارکنان نیز بر مبنای مدل پاترسون (۲۰۱۵) انتخاب شده است. از شاخص های آمار استنباطی و آمار توصیفی با روش رگرسیون و تحلیل مسیر، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که روش مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان و همچنین بر رضایت شغلی در کارکنان فرمانداری ها و بخشداریهای استان مرکزی تاثیر دارد.

Keywords:

شیوه مدیریت , منابع انسانی , عملکرد کارکنان , رضایت شغلی