ارتقاء کیفیت محیط زیست شهری با ایجاد بام سبز و رویکرد معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی

جهان در حال تبدیل شدن به مکان های شهری است . به علت سرعت شهرنشینی و توسعه شهرها اکوسیستم های طبیعی در حال کاهش هستند. شهرنشینی موجب شده فاصله بین مردم و فضاهای طبیعی بیشتر شود. بامهای سبز یکی از عناصر مهم در طراحی اکولوژیکی به منظور افزایش کیفیت ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی ، هم سو شدن با طبیعت و افزایش سرانه های فضای سبز شهری است که میتواند تاثیرات مخرب زیست محیطی را کاهش دهد .استفاده کاربردی از بام ها می تواند به عنوان امکان بهره برداری بهینه از زمین های شهری قلمداد شود .شهرهای امروزی علیه ساکنان آن و نابودی محیط زیست توسعه می یابند .بناهای کم ارتفاع همراه باغچه ، جای خود را به بناهای چند طبقه و برج های قارچ گونه بدون نمودی از طبیعت داده اند و نواحی مجاور بناها نیز، به کاربری هایی مانند جاده ها و یا پارکینگ ها اختصاص یافته اند . از سوی دیگر در نواحی با درجه تراکم بالا هم به لحاظ بنا و هم به لحاظ حجم عبور و مرور، برای کاهش هزینه ها و به دست آوردن سود بیشتر در ساخت بناها، درصد اختصاصی به فضاهای سبز به شیوه های مختلف به زیر بنای کل بنا افزوده می شود .از ویژگی های بام های سبز زیبایی ، افزایش طول عمر بام، تصفیه آلاینده ها، می باشد .همچنین بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار است که از آن میتوان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد . همچنین استفاده کاربردی از بام ها میتواند به عنوان امکان بهره برداری بهینه از زمینهای شهری قلمداد شود.

Keywords:

برنامه ریزی شهری , محیط زیست شهری , بام سبز , شهرسازی ,