تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انشانویسی در دانش آموزان با اختلال نارسا توجه/ فزون کنشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انشانویسی درکودکان با اختلال نارسا توجه/ فزونکنشی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد. از یک طرح شبه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون-پس آزمون استفاده شد. دو دبستان ابتدایی شهر کنگاوربه صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های SNAP-IV(فرم معلم) و اختلال رفتاری راتر (فرم معلم)، و آزمون هوشی وکسلر اجرا شد. آزمون انشا به عنوان پیش آزمون بر روی دانش آموزانی که نمره یبرش اختلال نارسا توجه / فزونکنشی را کسب کرده بودند اجرا شد. تعداد ۳۰ دانش آموز که طول انشا آنهاکمتر از ۱۰۰ کلمه بود وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. مدت هشت جلسه۶۰ دقیقه ای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، به گروه آزمایش آموزش داده شد، اما گروه گواه مداخله ایدریافت نکردند. نمرات پس آزمون، و پیگیری یک ماهه جمع آوری شد و داده ها با روش آماری تحلیل واریانساندازه های تکراری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که عملکرد دانش آموزان در تمام مولفه های پژوهش ازجمله زمان برنامه ریزی، زمان نوشتن، طول متن نوشتاری، واژه های پیوندی، عناصر اصلی انشا، و کیفیت کلیانشا به طور معناداری بهبود یافته و پیگیری پس از گذشت یک ماه تایید کننده پایداری آموخته ها بود.بنابراین، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی میتواند منجر به بهبود مولفه های انشا و کیفیت کلی آن شود.

Keywords:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی , انشای متقاعدکننده , اختلال نارسا توجه/ فزون کنشی