بررسی میزان شیوع مواجهه با وسائل نوک تیز پزشکی در میان پرستاران یک بیمارستان دانشگاهی

مقدمه. کارکنان مراکز خدمات بهداشتی – درمانی همواره در معرض آسیب با وسایل نوک تیز وآلوده بوده و در معرض خطر ابتلا به ویروس های HCV، HBV ، HIV و دیگر پاتوژنها می باشند. وخامت و حتی کشنده بودن مواجهه با وسایل نوک تیز و محدودیت تاثیر درمانهای پس از تماس، باعث می شود که به شدت به فکر پیشگیری از وقوع صدمات آنها باشیم .لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع مواجه با وسائل نوک تیز پزشکی در پرستاران یک بیمارستان دانشگاهی و فاکتورهای خطر مرتبط با آن انجام شده است. مواد و روش ها. این مطالعه توصیفی مقطعی در یک بیمارستان دانشگاهی در شهر تهران در شهریور ماه ۱۳۸۶ انجام گردید. برای انجام مطالعه, یک پرسش نامه دو صفحه ای استفاده گردید. که شامل اطلاعات دموگرافیک (مانند سن، جنس و سطح تحصیلات) و سوالاتی در مورد نوع نوک تیز مواجهه یافته و همچنین بخش و نوع فعالیتی که منجر به مواجهه به وسیله نوک تیز شده بود. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ver۱۲ اطلاعات جمع آوری شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج. در این پژوهش ۶۱۳ نفر پرستار شاغل در این بیمارستان دانشگاهی وارد پژوهش شدند، که ۲۰۱ نفر دچار مواجهه شده بودند (۷۸/۳۲ درصد). از این میان ۱۰۷ نفر (۲/۵۳ درصد) مرد و تعداد زنان ۹۴ نفر (۸/۴۶ درصد) بود. میانگین سنی افراد در زمان مواجهه شدن ۳۴ سال بود. (SD= ± ۶.۵). از نظر تحصیلات در میان افراد دچار مواجهه ، ۱۵ نفر کاردان (۵/۷ درصد) و ۱۷۸ نفر کارشناس (۶/۸۸ درصد) و ۸ نفر کارشناس ارشد بودند بیشترین تعداد مواجهه در بخش های داخلی با فراوانی ۴۶ بار (۹/۲۲ درصد) بوده است. شایع ترین وسیله عامل مواجهه سر سرنگ با فراوانی ۱۴۲ مورد (۶/۷۰ درصد) بود. از نظر فعالیتی که فرد در حین انجام آن دچار مواجهه شده بود، خونگیری با ۴۹ مورد (۴/۲۴ درصد) بیشترین فراوانی را داشت. نتیجه گیری. فراوانی بالای مواجهه شدن و تماس شغلی با خون زنگ خطر جدی برای پرستاران است،.لذا آموزشهای کاربردی و اطلاع رسانی جهت گزارش دهی همه افراد دچار مواجهه توصیه می شود.

Keywords:

تماس شغلی , وسائل نوک تیز , پرستار