بررسی اثر محافظتی هگزامتیلن تترامین بر رده سلولیHF۲FF تحت تاثیر سولفورموستارد
Publish place: Journal of Military Medicine، Vol: 7، Issue: 4
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 105
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
Abstract:
مقدمه. سولفورموستارد ( HD )، ب ه عنوان یک سلاح شیمیایی بسیار خطرناک همیشه مورد استفاده بوده است. علیرغم تحقیقات گسترده طی چندین دهه هنوز راه کار مناسبی برای پیشگیری یا درمان عوارض HD یافت نشده است. مواد و روش کار. در این مطالعه رده سلولی HF۲FF به عنوان مدلی از سلول های فیبروبلاست پوست انسان برای بررسی اثرات سمی HD و اثر محافظتی هگزامتیلن تترامین ( HMT ) در مقابل HD مورد استفاده قرار گرفت. روش های رنگ آمیزی ویوله ژانسیان ( Gentiana violet = GV ) و قرمز خنثی ( Neutral Rd= NR ) برای تعیین میزان سلول های زنده (Viability) به عنوان معیار مهم ارزیابی به کار گرفته شدند. توانایی اثر محافظتی HMT در پیش گیری از اثر خردل ( Lethal concentration ۵ ۰ = LC )، در حالات مختلف تعیین گردید. نتایج. استفاده از غلظت های مختلف HD نشان داد، با افزایش غلظت به بیش از ۳۰ میکرومولار اثرات سمی ب ه سرعت در سلول ایجاد شده و میزان سلول های زنده، با افزایش غلظت HD ب ه شدت کاهش می یابد. غلظت ۱۰۰۰ میکرومولار HD سبب کاهش سلول های زنده به میزان۷۰ درصد پس از ۵ دقیقه و ۸۰ درصد کاهش پس از یک ساعت گردید (کنترل۱۰۰ درصد ). در حالی که غلظت ۳۰ میکرومولار HD حتی پس از یک ساعت در میزان سلول های زنده فقط ۱۸ درصد کاهش ایجاد نمود. با استفاده از منحنی دوز- جواب، غلظت مناسب HD در محیط کشت برای ایجاد ۵۰ درصد مرگ سلولی ( LC۵۰ ) میزان ۱۸۰ میکرومولار طی ۱۵ دقیقه تعیین گردید. HMT با غلظت ۱۰ میکرومولار به ت نهایی بر میزان سلول های زنده اثر معنی داری نداشت. پیش دریافت HMT قبل از HD در محیط کشت به طور معنی داری تا ۳۶ درصد مرگ سلولی ناشی از خردل را کاهش داد، لیکن با مصرف همزمان HMT و HD کاهش مرگ سلولی ب ه ترتیب با متدهای GV و NR ۲۳ درصد و ۵/۲۸ درصد بوده است. مصرف HMT پس از آلودگی با HD اثر برجسته ای در پیش گیری از مرگ و میر سلولی نداشت. بحث. نتایج فوق نشان می دهد که HMT می تواند سلول های فوق را در مقابل اثرات سمی HD محافظت نماید. هر چند HMT باید در زمان آلودگی با HD موجود باشد. مصرف HMT پس از تماس خردل با سلول ها تاثیری در پیشگیری از مرگ و میر سلولی نخواهد داشت. مطالعات درون تنی ( In-vivo ) برای تعیین اثربخشی و کارآیی HMT در پیش گیری از سمیت ناشی از خردل پیشنهاد می گردد. مطالعه فوق نشان داد سلول های HF۲FF مدل آزمایشگاهی ارزشمندی برای مطالعه سمیت HD و دیگر مواد آسیب رساننده به پوست و نیز بررسی سایر ترکیبات دارای کارآیی بالقوه درمانی قبل از آزمایشات درون تنی می باشند.
Keywords: