مراقبت اخلاقی از بیماران کاهش سطح هوشیاری و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک پرستاران بخش های مراقبت ویژه

زمینه و هدف: اساس حرفه پرستاری، رعایت اخلاق درارائه مراقبت است. لذا هدف مطالعه بررسی مراقبت اخلاقی از بیماران کاهش سطح هوشیاری و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک پرستاران بخش های مراقبت ویژه بود. مواد و روش­ ها: این مطالعه از نوع مقطعی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. نمونه ها شامل۷۰ نفر از پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان الزهرا(س)، که دارای معیار ورود به برای پژوهش بودند، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده­ها شامل پرسش نامه محقق ساخته دو قسمتی مشخصات دموگرافیک( ۶ سوال) و پرسش نامه ۳۸ سوالی مراقبت اخلاقی از بیماران با کاهش سطح هوشیاری در دو حیطه پرستار و تعهد حرفه ای(۲۰ سوال)، پرستار و ارائه خدمات بالینی(۱۸سوال) بود. روایی پرسش نامه مراقبت اخلاقی به روش صوری و محتوا مورد تایید قرار گفت. پایایی آن نیز به روش هم سانی درونی یا ضریب آلفای کرونباخ ۸۶۹/۰ به دست آمد. پرسش نامه از طریق خود گزارش دهی توسط نمونه های مورد پژوهش تکمیل شد. یافته­ ها: دامنه نمره کل مراقبت اخلاقی از ۱۰۸ تا ۱۵۱ و با میانگین و انحراف معیار (۶۷/۷±۰۹/۱۲۵) از ۱۵۲ است. بدین معنی که کلیه پرستاران از نمره مراقبت اخلاقی نسبتا بالایی برخوردار بودند. هم چنین آزمون های آماری نشان داد که بین متغییرهای دموگرافیک نمونه ها نظیر سن، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و وضعیت استخدامی با نمره کل مراقبت های اخلاقی در بخش های مراقبت ویژه رابطه معنادار وجود نداشت (۰۵/۰P>).   نتیجه­ گیری: یافته های مطالعه نشان داد بین مشخصات دموگرافیک پرستاران و مراقبت اخلاقی بیماران با کاهش سطح هوشیاری ارتباط معنادار آماری وجود نداشت، لذا پرستاران بخش های مراقبت ویژه که از بیماران مبتلا به کاهش سطح هوشیاری مراقبت می کنند، صرف نظر از هر گونه تفاوت در متغیرهای دموگرافیک در ارائه مراقبت به بیماران خود احساس مسئولیت اخلاق نموده و سعی در ارائه خدمات مراقبتی با بالاترین معیارهای اخلاقی می نمایند.

Keywords:

Intensive care Units , Ethics , Nursing , Demographic Characteristics , مراقبت های ویژه , اخلاق , پرستاری , مشخصات جمعیت شناختی