بررسی پتانسیل های گردشگری و ارتباط آن با توسعه پایدار در هستان نیوانین شهرستان گلپایگان (مطالعه موردی روستای وانشان)

صنعت گردشگری چندیست که پا به پای صنایع دیگر در حال رشد است و کشورهای مختلف به ویژه توسعه یافته در رونق این صنعت سبز تلاشی دو چندان می کنند و با ایجاد جاذبه های جدید می کوشند این سرمایه های هنگفت را به سمت خود بکشانند. بی شک سرزمین ایران به دلیل پیشینه تاریخی و تنوع طبیعی حس کنجکاوی گردشگران را بر می انگزاند. یکی از گردشگریهای جدید که هر روز توسعه می یابد، گردشگری روستایی است. با توجه به تعدد در روستاهای کشور و قرار داشتن آنها در مکانهای مختلف جغرافیایی هر یک می تواند جذابیت خاص خودش را نه تنها برای جهانگرد خارجی داسته باش بلکه برای گردشگر داخلی نیز جذاب باشد. اما اگر این گردشگری باید نظام یافته با مدیریت و بر اساس توسعه پایداری باشد که رشد متوازن روستا را نیز تضمین کند. این مقاله با هدف بررسی پدیده ها و ویژگیهای مثبت روستای وانشان یکی از روستاهای دهستان نیوائین شهرستان گلپایگان که به عنوان هدف و قطب گردشگری روستایی در این شهرستان شناخته شده می پردازد و رابطه آن را با توسه پایداری مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی تحلیل- محتوا و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای- میدانی و منابع اینترنتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و همچنین در تجزیه و تحلیل داده های استخراج شده از 20 پرسش نامه که بین کارشناسان و متولیان روستای ذکر شده توزیع گردید و با استفاده از نرم افزار excel و spss نشان داد که پاسخ گویان اقدامات و تمهیدات صورت گرفته را کافی نمی داند و بیش از یک سوم از پاسخ ها نیز ارتباط آن را با توسعه پایدار و پتانسیل های موجود مثبت می دانند.