اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر سلامت روان و خوش بینی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر سلامت روان و خوش بینی مادراندارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه صورت گرفت . روش: این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی است و شیوه انجام آن نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش ، عبارت از کلیه مادران مراجعه کننده به کلینیک مشاوره آموزش و پرورش شهرستان قاین در بهار۱۳۹۸، که فرزند آنها مبتلا به اختلال بیش و فعالی و نقص توجه بود. به منظور انتخاب گروه نمونه از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شد. بدین ترتیب از بین مادارن مراجعه کننده که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند (۴۲ نفر) به صورت تصادفی ۳۰ نفر انتخاب شده و از طریق جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هرگروه ۱۵ نفر). معیارهای ورود به مطالعه عبارت بود ازکسب نمره بالا (بالاتر از ۲۲) در پرسشنامه سلامت عمومی و داوطلب بودن. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه خوش بینی ، که ابتدا روی هردو گروه آزمایش و کنترل به صورت پیش آزمون اجرا شد و سپس گروه آزمایش تحت درمان گشتالتی (متغیر مستقل ) قرار گرفته (هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای در هشت هفته ) و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. در انتها از هردو گروه پس آزمون بعمل آمد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره و روش های آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتایج نشان داد که گشتالت درمانی گروهی به طور معناداری (p>۰/۵) سلامت روان، خوش بینی و عملکرد اجتماعی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه را افزایش داده بود و اضطراب و افسردگی آنها را کاهش داده بود. نتیجه گیری : نتایج حاصل از این پژوهش می تواند راهگشای مشاوران و درمانگران در کمک خانواده های دارای کودک بیش فعال باشد.

Keywords:

گشتالت درمانی گروهی , سلامت روان , خوش بینی .