بازنگری و پیش بینی آینده در برنامه درسی با هدف جهانی شدن مدارس

جهانی شدن را می توان به صورت تشدید روابط اجتماعی در سرتاسر جهان تعریف کرد ، به گونه ای که در آن ، جوانع دور از هم طوری به یکدیگر وابسته می شوند که حوادث محلی از رویدادهایی تاثیر می پذیرند که در مناطق دور دست شکل می گیرند.در این صورت ، جهانی شدن یک فرآیند چند علیتی ، چند لایه و پراحتمال و همچنین عدم قطعیت ، پایداری و ناپایداری است. آموزش جهانی ، تاثیر برای تقویت دیدگاه جهانی و تحقق به هم پیوسته مردم ، با توجه به زمینه تغییر در ساختار اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی جهان ، یک ضرورت است. آموزش جهانی رویکردی برای یادگیری است که از مرزهای ملی فراتر می رود و شامل اتصال سیستم های فرهنگی ، زیست محیطی ، اقتصادی ، سیاسی و فناوری است. این دیدگاه باعث حساسیت چند فرهنگی و آگاهی جهانی می شود که جوانان را قادر می سازد تا مسئولیت ها و فرصت های خود را در دنیای امروز به وضوح بشناسند مفهوم جهانی شدن از مفاهیمی است که در سالهای اخیر مواگر چه پروسه جهانی شدن هیچ تعهدی به هیچ مکتبی ندارد ولی این پدیده جدید فرآروی جوامع ، خواهان انتقال و تحرک جوامع از سنت به مدرن و پسامدرن است و در طرف دیگر قضیه نیز ، جهانی کردن سنتهای محلی را از نظر دور نمی کند. این دیدگاه بر وابستگی متقابل ، تنوع ، همدلی ، وفاداری های متعدد ، همکاری ، حقوق بشر ، مشارکت ، تغییر و مدیریت درگیری تاکید دارد. جهانی سازی ، همراه با تسلط بر آن ، تقریبا همه جامعه را به "جامعه دانش" تغییر داده است. جامعه دانش یک جامعه یادگیری است. در این مقاله به بازنگری و پیش بینی آینده در برنامه درسی با هدف جهانی شدن مدارس پرداخته است.

Keywords:

جهانی شدن , مدارس , فراگیران , آموزگاران , آموزش و پرورش.