بررسی سهم سرمایه انسانی در توسعه و روابط اقتصادی ایران و ترکیه ۲۰۰۰-۲۰۲۰

سرمایه انسانی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر توسعه و روابط اقتصادی ایران و ترکیه است. اهمیت سرمایه انسانی درشاخص های کمیت و کیفیت باعث شده تا جریان آن در سطح بین المللی نیز از اهمیت و تاثیرگذاری بسیاریبرخوردار باشد .پدیده هایی همچون مهاجرت یک طرفه، فرار مغزها، خروج سرمایه های انسانی، پناهندگی و ... همگیبه عنوان بخشی از جریان بین المللی سرمایه انسانی شناخته می شوند که بر توسعه اقتصادی کشورهای مبدا و مقصداثر می گذارند. در مورد کشورهای مبدا سه رویکرد اصلی وجود دارد: رویکرد اول بر اثرات منفی جریان بین المللیسرمایه انسانی بر اقتصاد کشورهای مبدا تاکید دارد؛ رویکرد دوم بر اثرات مثبت جریان بین المللی سرمایه انسانی برتوسعه اقتصادی در کشورهای مبدا تاکید دارد؛ و در نهایت رویکرد سوم بر اثرات مثبت و منفی جریان بین المللیسرمایه انسانی بر توسعه اقتصادی کشورهای مبدا تاکید می کند. با وجود اختلافات در این حوزه، در این مقاله تلاششده تا ضمن پرداختن به این مسئله که جریان بین المللی سرمایه انسانی چه تاثیری بر توسعه اقتصادی کشورهایایران و ترکیه دارد، به چرایی تاثیرگذاری جریان سرمایه انسانی بر توسعه اقتصادی این دو کشور به عنوان سوال اصلیمقاله نیز پرداخته شود. برای پاسخ به این مسائل، در مقاله حاضر با استفاده از روش مقایسه ای به بررسی اثرگذاریجریان بین المللی سرمایه انسانی بر توسعه اقتصادی ایران و ترکیه پرداخته شد. در نهایت این نتیجه حاصل شد کهجریان بین المللی سرمایه انسانی به دلیل غلبه شاخص های ضدتوسعه در مقایسه با شاخص های توسعه پذیر؛ بهدرجات متفاوتی ،باعث کاهش توسعه اقتصادی ایران و ترکیه شده است

Keywords:

جریان بین المللی سرمایه انسانی , مهاجرت , توسعه اقتصادی , ایران , ترکیه