مطالعه شیوع صدمات دندانی ناشی از ضربه در ورزشهای رزمی ورزشکاران مشهد در سال ۱۳۸۰

مقدمه هدف ازانجام این مطالعه تعیین شیوع صدمات دندانی ناشی از ضربه در ورزشکاران ورزشهای رزمی شهر مشهد بوده است. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی که در سال ۱۳۸۰ انجام شد، ۳۳۸ ورزشکار مرد ورزشهای رزمی باشگاه های ورزشی حرفه ای و دانشجوئی بطور تصادفی و تحت شرایط یکسان از نظر وجود صدمات دندانی مورد معاینه قرار گرفتند.و برای هر کدام از آنها پرسشنامه کاملی تکمیل گردید.جهت ثبت نوع صدمات دندانی از روش Criage - Hargreeves استفاده شد. یافته ها ۸/۲۲% از ورزشکاران دچار صدمات دندانی بوده و در انواع این ورزش ها بیشترین میزان شیوع به ترتیب مربوط به بوکسورها (۷/۳۴ %) وکاراته کاران(۲۲%)بوده است. صدمات وارده بیشتر در فک بالا بخصوص ثنایای میانی ( ۲/۶۱%) ودر بین صدمات وارده به دندانها، شکستگی مینا شایعتر(۲/۴۲%) بوده است. محافظ دهانی تنها در ۴/۱۵% افراد مورد مطالعه در هنگام ورزش بکار برده شده است .در بین انواع ورزشها، بوکسورها بیشترین ورزشکارانی(۳۴%) بوده اند که از این وسیله استفاده می کرده اند.ولی متآسفانه این افراد هم بطور نامنظم وموردی این وسیله لازم را بکار می بردند. بین استفاده ازمحافظ  دهان وصدمات دندانی رابطه معنی داری وجود داشت(۰۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری با توجه به شیوع بالای صدمات دندانی در ورزشکاران رزمی مورد مطالعه(۸/۲۲%) بخصوص در رشته بوکس توصیه می شود اهمیت کاربرد و آموزش صحیح استفاده از محافظ های دندانی بخصوص کاربرد نوع  iiاین محافظ ها یه این عزیزان داده شود.