بررسی نیاز سنجی آموزشی پرستاران در زمینه مدیریت پرستاری بحران در مراکز آموزشی درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بر اساس مدل جنینگز

پرستاران اولین گروه مواجه با آسیب دیدگان در بیمارستان ها می باشند، بنابراین نیاز به آموزش های تخصصی در زمینه مدیریت بحران جهت کاهش تلفات و جایگزینی حادثه دیدگان بدون فوت وقت ضروری است. در مطالعه حاضر مدیریت بحران شناسایی و بکار گیری الگوی جنینگز در چارت فرماندهی کل حادثه مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی _ پیمایشی بود و جامعه پژوهشی شامل مدیران بیمارستانها و دفاتر پرستاری، پرستاران بخشهایICU،CCu ، دیالیز، اورژانس، جراحی، اطاق عمل و پزشکان طب اورژانس که به تعداد ۲۰۰ نفر و نمونه برابر جامعه بوده است. ابزار گردآوری پرسشنامه محقق ساخته که حاوی ۴۲ سوال و بر اساس ۵ حیطه تعهد مدیریت، آگاهی، آمادگی، سطح آموزش و انعطاف پذیری بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه با استفاده از نرم افزار spss ۱۹   انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر شرکت کنندگان، تعهد مدیریت با اختلاف میانگین (۰۹/۲ )،  میزان آمادگی  (۹۷/۰)، توانایی انعطاف پذیری (۵۳/۱)، سطح آموزش (۶۷/۴) و میزان آگاهی  (۴۱/۳) به عنوان مهم ترین نیاز های آموزشی پرستاران تشخیص داده شد.بر طبق یافته های فوق نیاز پرستاران در اجرای دوره های مهارت آموزی قبل و حین و بعد از بحران در جهت استفاده از الگوی جنینگز بصورت کاربردی را طلب می نماید.

Keywords:

نیازسنجی آموزشی پرستاران , مدیریت پرستاری بحران , الگوی جنینگز