بررسی تاثیر عملیات حرارتی بر ریزساختار، سختی و رفتار خوردگی آلیاژ برنز آلومینیوم نیکل دار

در این تحقیق تاثیر عملیات حرارتی مختلف شامل تمپر، پیرسازی و نرماله بر خواص آلیاژ برنزآلومینیوم نیکلدار که یکی آلیاژهای مهم غیرآهنی پایه مس می باشد مورد بررسی قرار گرفت وتاثیر زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی و رفتار خوردگی آلیاژ ارزیابی شد. ترکیب فازی، ساختار و سختی نمونهها به ترتیب با استفاده از آنالیز پراش اشعه ایکس، میکروسوپ نوری و الکترونی و آزمون ریزسختیسنجی تعیین شد. مقاومت به خوردگی نمونهها با انجام آزمونهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک وطیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی در محلول NaCl%۵/۳ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملیات حرارتی تمپر سبب حذف فاز مارتنزیتی ناپایدار&#۳۹;? از ساختار شده و در نتیجه رفتار خوردگی را بهبودمیدهد.عملیات پیرسازی در دمای C۴۰۰ به مدت ۲ ساعت به واسطه رسوبگذاری بهتر فاز سخت ? بالاترین سختی را برای آلیاژ ایجاد نموداما به دلیل تعدد فازهاو تشکیل پیلهای گالوانیک موضعی در ساختار آلیاژ، افزایش ناچیزی در دانسیته جریان خوردگی به وجود آورد. با این حال، عملیات حرارتی پیرسازی عملیات حرارتی کاربردی مناسبی برای آلیاژ است تا با ایجاد بیشترین مقدار سختی، مقاومت به خوردگی نیز افت چندانی پیدا نکند. چنین آلیاژی به دلیل بالا بودن سختی دارای مقاومت خوبی در برابر خوردگی سایشی می باشد.

Keywords:

برنز آلومینیوم نیکل دار , مقاومت به خوردگی , ریزساختار , پیرسازی