آسیب شناسی هوشمندسازی مرزهای جمهوری اسلامی ایران

امنیت مرزها یک نگرانی امنیتی حیاتی برای همه کشورهای جهان است . وجود مرزهای طولانی کشور و تنوع مرزها و همسایگی با کشورهای دارای فعالیت های مجرمانه مانند تروریستی ، قاچاق مواد مخدر و سلاح، استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطاتی پیشرفته و هوشمندسازی مرزبانی را به منظور رصد و پایش و کنترل موثر مرزها را ضروری می سازد . اصولا یکی از روندهای جهانی هوشمندسازی است و هماهنگ با این روندها مرزبانی فراجا نیز باید هوشمند گردد تا با رصد و پایش هوشمند مرزها مبتنی بر فناوریهای نوظهور اطلاعاتی و ارتباطی و تحلیل اطلاعات پایش مناطق مرزی با روشهای هوشمند مصنوعی به اشراف اطلاعاتی و برقراری نظم امنیت مطلوب در مرزها دست یابد. یکی از تلاشها در این زمینه ، شناسایی موانع هوشمندسازی مرزها می باشد. براین اساس هدف این تحقیق آسیب شناسی هوشمندسازی مرزهای جمهوری اسلامی ایران می باشد.این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق ، کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات، مدیریت و مدیران ستاد فرماندهی مرزبانی فراجا و دانشکده علوم و فنون مرزی می باشند که با توجه به تعداد آنان به صورت تمام شمار عمل گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید که روایی محتوایی آن با نظر خبرگان حوزه فناوری اطلاعات تائید گردید و برای سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن ۸۲,۰ بدست آمد که نشانگر پایایی قابل قبولی می باشد. برای تحلیل دادهها از تحلیل توصیفی دادهها و تحلیل استنباطی استفاده گردید. در تحلیل استنباطی از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است . با ترسیم مدل مفهومی پژوهش در نرم افزار اسمارت پی .آل. اس (مدلسازی معادلات ساختاری) و افزودن دادههای اخذ شده از پرسشنامه ها، الگوریتم حداقل مربعات جزئی اجرا شد و برازش اندازهگیری، برازش ساختاری و برازش کلی مدل مورد ارزیابی قرار گرفت . تجزیه و تحلیل فوق، با محاسبه برازش کلی ۴۶,۰ بر اساس نظرات خبرگان، مدل معادلات ساختاری را قوی ارزیابی نمود و شش شاخص از ۵۸ شاخص احصاء شده را در هوشمندسازی مرزهای جمهوری اسلامی اثر گذار ندانست که با حذف آنها، شاخص های آسیب شناسی هوشمندسازی مرزهای جمهوری اسلامی ایران در هفت محور موانع کارکنان، موانع مدیران، موانع فناوری، موانع اقتصادی، موانع محیطی ، موانع فرایندی و موانع ساختاری دسته بندی و ارائه گردید. با توجه به موانع شناسایی شده بایستی با اولویت بندی موانع و انجام برنامه ریزی مناسب نسبت به رفع موانع اقدام کرد.

Keywords:

هوشمندسازی , هوشمندسازی مرز , فناوری اطلاعات , آسیب شناسی