تحلیل رمان«انگار گفته بودی لیلی» با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی

هدف از پژوهش حاضر سعی در برجسته­ سازی شخصیت ­های اصلی زن داستان و بازنمودهای آنان از دنیای اطراف است که نوع گفتمان غالب زنانه را نشان خواهد داد. رمان «انگار گفته بودی لیلی» بر اساس روش تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف، در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین بررسی شده است و نتایج نشان می­دهد که نویسنده با ترکیب­ بندی ابعاد گفتمان های مسلط روزگار خود، در قالب ژانری از پیش موجود، ساختار و نظم گفتمانی موجود و مسلط روزگار خود را باز تولید کرده است. بنابراین، رمان «انگار گفته بودی لیلی»، به منزله رخدادی ارتباطی، فقط بازتابی از کردار اجتماعی نیست، بلکه، با انتقاد از عملکردهای خرافاتی و نگاه­ های جنسیتی، نظم گفتمانی ویژه ­ای را بازتولید می­کند. در این رمان، نویسنده در به چالش کشیدن تبعیض های جنسیتی و تقویت گفتمان زنانه موفق بوده است و سعی در حاشیه­ رانی کنش گفتمانی مردانه نداشته است.

Keywords:

تحلیل گفتمان انتقادی , کنش اجتماعی , کنش گفتمانی , نگاه جنسیتی