بررسی و تحلیل سیمای معماری ایران در سفرنامه ابن بطوطه

در طی دوران های نبوغ معماری در ایران به جهت موقعیت خاص ژئوپلتیکی و جاذبه های طبیعی و تاریخی ایران، توجه بسیاری از سیاحان را به خود جلب شده است . در دوره صفویه شاهد حضور سیاحان اروپایی بسیاری در کشورمان بوده ایم که سفرنامه هایی را پیرامون بناهای تاریخی و چگونگی معماری آنها به نگارش درآورده اند و ضمن مقایسه معماری بناهای ایران با بناهای اروپایی ، نکات درخور نگرشی را گوشزد کرده اند که توجه به آنها می تواند به شناسایی مفاهیم و اندیشه های منتقل شده در این عصر کمک کند. چرایی نگرش سیاحان عصر صفوی به هنر معماری این دوره، چگونگی توصیف بناها و معماری آنها و کشف عناصر و مفاهیم کلیدی در سفرنامه ها که راه را برای مطالعه سبک شناسی هنری در دوره های بعد فراهم آورد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که نگرش و دیدگاه سیاحان اروپایی به معماری ایران و پرداختن آنها به شناسایی مفاهیم و اندیشه های معماری در سفرنامه های عصر صفوی، چگونگی انتقال این مفاهیم از طریق انتشار سفرنامه ها را در اروپا فراهم آورد و همچنین تصاویری که برخی از سیاحان از آثار تصویر فضاسازی برداشته اند و تاثیری که این تصاویر در هنر و معماری غرب داشته است ، زمینه های نفوذ و انتقال اندیشه های سبک معماری ایران عصر صفوی را در اروپا با خود به همراه داشت . در این پژوهش بر آن هستیم تا با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی و تحلیل سیمای معماری ایران در سفر نامه ابن بطوطه بپردازیم .