اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر نظریه ذهن و بدتنظیمی هیجانی در نوجوانان مبتلا به دیابت

وجود مشکلات روانشناختی در نوجوانان مبتلا به دیابت امری شایع می باشد. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر نظریه ذهن و بدتنظیمی هیجانی در نوجوانان مبتلا به دیابت انجام شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی) می باشد. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه نوجوانان مبتلا به دیابت شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ بود که به مراکز مربوطه مراجعه نموده بودند. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر بود که پس از تکمیل آزمون نظریه ذهن و بدتنظیمی هیجانی افرادی که نمره آنها یک انحراف معیار از میانگین متفاوت بود انتخاب شدند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. بعد از اتمام دوره ی ۸ جلسه ای آموزش مهارت های اجتماعی در گروه آزمایشی داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر ارتقای نظریه ذهن و کاهش بدتنظیمی هیجانی در گروه آزمایشی به طور معناداری موثر بوده است P<۰/۰۱. نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در زمینه آموزش مهارت های اجتماعی و مداخلات درمانی برای ارتقای نظریه ذهن و کاهش بدتنظیمی هیجانی نوجوانان مبتلا به دیابت به همراه دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های اجتماعی , نظریه ذهن , بدتنظیمی هیجانی , دیابت.