بررسی نقش اثرگذار عناصر مختلف در فناوری اطلاعات بر معلمان آموزش و پرورش

این مطالعه به بررسی نقش اثرگذار عناصر مختلف در فناوری اطلاعات بر معلمان آموزش و پرورش پرداخته است. بحث آموزش و فرآیندهای مرتبط با آن در تمامی رشته ها و رویکرد های مدیریتی چه در صنعت و چه در خدمات، جنبه مهم و با ارزشی پیدا کرده است. امروزه دیگر هدف از آموزش ارتقاء شغلی، افزایش ضریب حقوق و دستمزد و پربار نمودن شناسنامه آموزش افراد نیست بلکه هدف از آموزش عبارت است از شناسایی مشکلات و حل آنها با ابزارهای آموزش، و در نهایت کمک به پیشرفت و بهبود سازمان و جلب رضایت سهامداران و مشتریان است. معلمان، کار گزاران اصلی ورود و تعامل موفقیت آمیز فناوری اطلاعات در نظام آموزشی هستند. همانطور که هر معلمی روش خودش را در استفاده از تخنه سیاه یا هر ابزار دیگری در تدریس دارد، چگونگی استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و چگونگی تلفیق فناوری در تدریس، به تجربه و نگرش معلمان بستگی دارد و می تواند در سطوح و انواع مختلف صورت پذیرد. کارشناسان یونسکو تاکید می کنند که اگر معلمان الگوی کاربرد فن آوری اطلاعات و ارتباطات را درکلاس های خود تجربه نکنند، پرورش نسل جدید معلمانی که بتوانند از ابزار های فاوا به نحو کارآمدی در یادگیری خود بهره گیرند، امکان پذیر نخواهد بود. امروزه مدیران سازمان ها، آموزش و توسعه منابع انسانی را از حیاتی ترین وظایف خود در راه بهسازی تلقی می کنند و با توجه به منافع قابل اهمیت آن در محیط کار سرمایه گذاری های بسیاری در این جهت به عمل می آورند. در حال حاضر بسیاری از سازمان ها صرف نظر از نوع و میزان تحصیلات رسمی نیروی انسانی خود و با توجه به پویایی های موجود در علوم و همچنین نیازمندیهای شغلی، دوره های آموزش متنوع و مداومی را برای آنها تدارک می بینند. سازمان ها به وسیله آموزش، دانش و مهارت های حرفه ای نیروی انسانی خود را ارتقاء می بخشند و عملکرد شغلی آن ها را با اهداف مورد نظر هماهنگ می کنند. در آموزش و پرورش نیز از آموزش-های کوتاه مدت برای آموزش معلمان جهت بهبود کیفیت تدریس آنان استفاده می شود. همچنین نتایج تحقیقات نشان می دهد که دانش آموزان نیز نسبت به استفاده از منابع غیر درسی برای فراگیری هر چه بهتر بی رغبت هستند. و این در حالی است که تولید محتوای الکترونیک برای یادگیری هر چه بهتر دانش آموزان روز به روز فراگیرتر می شود.

Keywords:

آموزش و پرورش , نیروی انسانی , عملکرد شغلی , کیفیت تدریس , سازمان