ارزیابی تاب آوری نیروگاه خداآفرین با رویکرد پدافند غیرعامل

سوانح طبیعی و انسانی ، صدمات قابل توجهی را به سازهها و زیرساخت های حیاتی تحمیل می کنند. نوع و بزرگی صدمات وارده به موقعیت ساختمانها و زیرساخت ها و قابلیت تابآوری آنها بستگی دارد. وقایع تاسف بار رخ داده شده در سالیان اخیر، محققان علمی را وادار به تغییر نگرش از سمت آسیب پذیری و ارزیابی خطرات محتمل ، به سوی مفهوم نوین تابآوری کرده است . ارزیابی تابآوری سیستم های زیرساخت های حیاتی یک کشور مانند نیروگاههای تولید برق قبل ، حین و پس از بحرانها ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی این مطالعه ، ارائه یک الگو برای ارزیابی و ارتقای تابآوری نیروگاه خداآفرین واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد. برای حصول این هدف، شناسایی بخش هایی از زیرساخت که قابلیت ارتقای تابآوری را دارند و نیز انتخاب روشهای مناسب برای افزایش تابآوری مورد نیاز است . نتایج تحلیل ها نشان می دهد که لحاظ نمودن عمر مفید ۱۰۰ ساله و حداکثر زلزله محتمل در حین طراحی های لرزهای نیروگاه خداآفرین ، احداث دیوارهای پیرامونی نیروگاه به صورت بتنی ، اجرای سیستم سقف سنگین از نوع دال بتنی و استفاده از سیستم مهاربندی دائمی به منظور حفظ پایداری گود نیروگاه می توانند به عنوان راهکارهایی برای افزایش ارتقای تابآوری این نیروگاه به حساب آیند.

Keywords:

تاب آوری در برابر حملات , تاب آوری لرزه ای , پدافند غیر عامل , نیروگاه خداآفرین.