علم پیشین الهی و فعل اختیاری انسان

موضوع این مقاله علم پیشین الهی و ارتباط آن با فعل اختیاری انسان است. در این راستا، ماهیت و روش پیش بینی در بشر مورد دقت و بررسی قرار گرفته، مشخص می گردد که علم به فعل اختیاری آینده دیگران، با علوم عادی بشری، ذاتا ممتنع است. همچنین، حقیقت وجدانی اختیار از یک طرف، و عمومیت علم ازلی الهی از طرف دیگر مورد تاکید قرار می گیرد و بیان می گردد که حتی برخی افراد بشر، پیشاپیش از برخی افعال اختیاری آینده خبر داده اند. و صدق آن نیز آشکار شده است. نتیجه نهایی حاصل از این مباحث، این است که آگاهی ازلی خداوند متعال از افعال اختیاری بندگان از یک طرف، و امتناع ذاتی پیش بینی افعال اختیاری با علوم بشری مخلوقی از طرف دیگر، اثبات می کند که علم خداوند متعال، ذاتا با علوم مخلوقی بشری متباین است. بر این اساس، تمام پیش بینی های افعال اختیاری در بشر نیز، به ناچار مبدا غیر مخلوقی داشته و صرفا به اخبار خداوند متعال، از علم خویش باز می گردد.

Keywords:

علم پیشین الهی , اختیار انسان , قدرت پیش بینی بشری , لزوم ثبوت معلوم , اخبار خداوند متعال به معصومین:.