شناسایی و اولویت بندی موانع تسهیم دانش در جهت بهبود نوآوری در شبکه های اجتماعی (مورد مطالعه: بیمارستان مسیح دانشوری)

نوآوری و توجه به آن امروزه یکی از ابزارهای مهم برای رشد و توسعه اقتصادی به حساب می آید. مراکز ارائه دهنده ی محصولات و خدمات درمانی می توانند با تقویت نوآوری در محصولات و خدمات خود زمینه را برای توسعه و بهبود عملکرد کسب و کاری خود مهیا نمایند؛ اما این مراکز درمانی برای تقویت نوآوری با چالش های عدیده ا ی رو به رو هستند از جمله مهم ترین چالش ها می توان، به موضوع تسهیم دانش اشاره داشت. هدف اصلی پژوهش حاضر نیز تاثیرگذاری تعیین میزان تاثیر تسهیم دانش در شبکه های اجتماعی در جهت بهبود نوآوری است. نوع روش تحقیق در این پژوهش از منظر هدف کاربردی است و از نظر ماهیت در دسته تحقیق های پیمایشی – توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش بیمارستان ها می باشد. حجم این بیمارستان ها برابر با ۱۴۸ بیمارستان بوده است. با استفاده از جدول کوکران حجم نمونه برابر با ۱۰۶ نفر تعیین شده بود و محقق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به انتخاب اعضای نمونه پرداخته است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مبتنی بر ۳۷ گویه استفاده شده است. این پرسشنامه پیش از توزیع نهایی روایی و پایایی آن مورد تایید واقع شد. نوع نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده Smart PLS است. نتایج به دست آمده موید این موضوع است که موانع تسهیم دانش در زمینه بهبود نوآوری شامل امنیت شغلی، حمایت مدیران ارشد، راهبردها و اهداف سازمانی، فرهنگ سازمانی و محیط برون سازمانی است و همه این موارد در رابطه با تسهیم دانش در جهت بهبود نوآوری سازمانی موثر می باشند.

Keywords:

شبکه های اجتماعی , تسهیم دانش , نوآوری سازمانی