پیشگیری از وقوع جرم با نگاهی به نقش آموزش وپرورش در کاهش آسیب های اجتماعی

پیشگیری از ارتکاب جرم به معنای پیش بینی شناسایی و ارزیابی خطر وقوع جرم و اتخاذ تدابیرو اقدامات لازم برای از بینبردن ویا کاهش خطرات آن است. تعلیم و تربیت و معضلات و مشکلات مربوط به آن یکی از بحث انگیزترین مسائل درجوامع مختلف بوده و هست. دلایل این اهمیت را نیز می توان به نکاتی چون لزوم تعلیم و تربیت صحیح نسل آتی،حساسیت و شکنندگی کودکان، نوجوانان و جوانان در تعامل مسایل مختلف دانست. مدرسه نیز به عنوان یکی از مهمتریننهادهای رسمی و آموزشی کشور که همه کودکان با رسیدن به سن تحصیل وارد آن می شوند موظف است تا با تمهیداتلازم و مفید با بالا بردن سطح دانش و آگاهی، دانش آموزان آنها را در برابر رفتارهای پرخطر و ناسالم اجتماعی محفوظ ومصون نگاه دارد. در این مقاله با بررسی اسناد و منابع کتابخانه ای و همچنین مجموعه ای از پژوهش های انجام گرفته در اینحوزه سعی بر آن شد تا اسیب های اجتماعی و از جمله نو ظهور که با رشد فن اوری بوجود امده اند و منجر به تنش هایفکری در کودکان ونوجوانان گردیده است شناسایی شوند و نقشی که آموزش وپرورش در جهت دهی و کنترل این اسیب هابا توسل به خانواده و برنامه های متنوع فرهنگی ایفا می کندرا بررسی و در نهایت با شناسایی کنترل و جهت دهی به اینافعال که در اینده می تواند منجر به بروز بزهکاری و وقوع جرائم گردد پیشگیری نماید.

Keywords:

پیشگیری , آسیب اجتماعی , آموزش و پرورش , دانش آموزان , تعلیم وتربیت