بررسی اثربخشی روش تدریس تعاملی با دنیای واقعی بر مهارتهای اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روش تدریس تعاملی با دنیای واقعی بر مهارتهای اجتماعی وعملکرد تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی بود. پژوهش حاضر در مجموعه تحقیقات شبه آزمایشی قرارگرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه تبادکان می باشد که در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در این منطقه مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. به این ترتیب نمونه آماری در این پژوهش تعداد ۳۰ نفر از این دانش آموزان بوند. در این پژوهش پرسشنامه استاندارد عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) و پرسشنامهمهارتهای اجتماعی نوجوانان (TISS) بکار گرفته شد. طی ۵ جلسه آموزشی انجام گرفته، سعی بر آن بود بر روی مواردی جهت تقویت مولفه های پژوهش و سنجه های مربوط به متغیرها، تاکید شود. در پژوهش از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل نمرات فراگیران با استفاده از spss۲۳ استفاده شد. نتایج به دست آمده از مقایسه پس آزمون مهارتهای اجتماعی در دو گروه با کنترل کردن اثر پیش آزمونحاکی از این است که پس از شرکت در جلسات آموزش تدریس تعاملی، نمرات مهارت اجتماعی آزمودنیها که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به آزمودنی هایی که در گروه گواه جایگزین شده بودند،افزایش معناداری داشته است، بنابراین روش تدریس تعاملی با دنیای واقعی بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان ششم ابتدایی تاثیر مثبت دارد. بدین ترتیب آموزش مشارکتی باعث افزایش پیشرفت تحصیلیدانش آموزان و بهبود مهارت اجتماعی شد. این مطالعه ثابت کرد که یادگیری در بهبود مهارت هایاجتماعی دانش آموزان و بسیار تاثیرگذار است. همچنین پس از شرکت در جلسات آموزش تدریس تعاملینمرات عملکرد تحصیلی آزمودنی ها که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به آزمودنی هایی که درگروه کنترل جایگزین شده بودند، افزایش معناداری داشته است، بنابراین آموزش روش تدریس تعاملیبا دنیای واقعی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی تاثیر مثبت دارد. هرکدام از روشهایتدریس تعاملی اثرات مثبتی بر یادگیری دانش آموزان دارد. نتایج پژوهش نشان داد که روش تدریستعاملی با دنیای واقعی بر مهارتهای اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی تاثیردارد.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , عملکرد تحصیلی , روش تدریس تعاملی