بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر خشم نوجوانان پسر دارای آمادگی به اعتیاد شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش تاب آوری بر خشم در نوجوانان پسر با آمادگی به اعتیاد شهر اصفهان صورت گرفت. این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه نوجوانان دانش آموز مقطع متوسطه دوم اصفهان تشکیل دادند . تعداد ۳۰ نفر که نمر ه بالاتر از ۵۴ در پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر وهمکاران را کسب کردند به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه پانزده نفری، آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خشم اشپیلبرگر استفاده شد.داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان دادند که آموزش تاب آوری در گروه آزمایش بر خشم و زیرمقیاس های آن تاثیر معناداری داشته و این اثر درمرحله پیگیری ماندگاری داشته است.

Keywords:

آموزش تاب آوری , خشم , آمادگی به اعتیاد