فقها و مساله امنیت ملی

در ابتدا لازم است این نکته یاد آوری شود که در علوم انسانی یا علوم اجتماعی ارائه تعریفی از یک مفهوم که همه صاحب نظران در آن اتفاق نظر و اجماع داشته باشند، بسیار نادر بوده و میتوان گفت که محال است. ولی به هر حال وقتی که از مفهوم و یا پدیدهای در علوم انسانی سخنی به میان میآید، ناچار باید تعریفی از آن ارائه شود؛ هر چند آن تعریف، تعریف اسمی و یا به عبارت دیگر، تعریف به حد ناقص یا رسم ناقص باشد. بنابراین در این نوشتار ابتدا از امنیت ملی تعریفی ارائه خواهیم نمود و سپس به امنیت ملی و حساسیت فقهای دوران قاجار و پهلوی (البته از فقها به صورت گزینشی بحث خواهد شد) خواهیم پرداخت و به فقهایی همچون میرزای شیرازی در تحریم تنباکو و نیز حضور علما و فقها در جنگ ایران علیه روس تزاری و شهید مدرس و امنیت ملی در قالب سیاست موازنه عدمی و در نهایت حضرت امام خمینی(ره) و مساله امنیت ملی در قالب نه شرقی و نه غربی اشارهای خواهیم داشت.