وحدت از دیدگاه امام خمینی قدس سره

این کتاب، مجموعه بیانات و نوشته های امام خمینی - رضوان الله علیه - درباره وحدت اسلامی است که از کتابهای چهل حدیث، صحیفه نور، کشف الاسرار، مناسک حج، ولایت فقیه و وصیت نامه سیاسی - الهی، استخراج و تنظیم شده است. اثر مذکور شامل شش فصل است: ۱. ماهیت وحدت؛ ۲. ضرورت وحدت؛ ۳. روشهای ایجاد وحدت؛ ۴. آثار و نتایج وحدت؛ ۵. وجوه مختلف وحدت؛ ۶. فقدان وحدت (علل و نتایج تفرقه). در فصل اول، این مساله آشکار می گردد که وحدت چیست، بر چه پایه و مبنایی قرار دارد، و محور آن کدام است. امام خمینی به روشنی بیان میدارد که یکی از مقاصد بزرگ شرایع و انبیای عظام سلام الله علیهم و عامل مهم «در تشکیل مدینه فاضله» و «جلوگیری از تعدیات ظالمانه ارباب تعدی»، «توحید کلمه و توحید عقیده» است. امام با اشاره به تاریخ صدر اسلام و این که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در بین مسلمانان «عقد اخوت» برقرار کرد و آنان بر اساس آیه «انما المومنون اخوه»(حجرات (۴۹) آیه ۱۰) با یکدیگر برادر شدند و نیز با اشاره به روایاتی مثل «تواصلوا و تباروا و تراحموا و کونوا اخوه ابرارا کما امرکم الله عز و جل»(اصول کافی، ج۲، ص ۱۷۵) چنین استنباط میکند: مسلمین مامورند به دوستی و مواصلت و نیکویی به یکدیگر و مودت و اخوت، و معلوم است آنچه موجب ازدیاد این معانی شود، محبوب و مرغوب است و آنچه این عقد مواصلت و اخوت را بگسلد و تفرقه در بین جمعیت اندازد، مبغوض صاحب شرع و مخالف مقاصد بزرگ اوست.