میراث فرهنگی در محیط های شهر هوشمند (مطالعه موردی بارسلونا، امستردام و لندن)

این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه تاریخی و فرهنگی شهرها می تواند با استفاده از ابزارها، راهکارها و برنامه های شهر هوشمند تقویت شده و تحت پیشینی قرار گیرد. شهرهای هوشمند نمایانگر یک مدل توسعه شهری مبتنی بر فناوری و نوآوری هستند. با تبدیل به "هوشمند"، شهرها به دنبال دستیابی به رفاه، کارآمدی و رقابت پذیری در چندین سطح اجتماعی-اقتصادی هستند. اگرچه میراث فرهنگی یکی از مسائل متعددی است که توسط استراتژی های موجود شهرهای هوشمند مورد بررسی قرار گرفته است و علیرغم منافع دوجانبه مستند، تحقیقات ما درباره موقعیت میراث فرهنگی شهری در سه استراتژی شهر هوشمند (بارسلونا، آمستردام و لندن) نشان می دهد که رویکردهای گسسته وجود دارد. یافته های ما نشان می دهد که هدف ارتقاء میراث فرهنگی به طرز قابل توجهی در استراتژی های شهر هوشمند مورد بررسی قرار نگرفته است. با این حال، مشاهده می کنیم که مدیریت میراث فرهنگی می تواند در چندین حوزه استراتژیک مختلف شهر هوشمند به طرز مختلفی ادغام شود که با توجه به مورد می تواند خطوط تفکر مختلفی را نمایند و اهداف متعددی را تحت پوشش قرار دهد. ما نتیجه می گیریم که اگرچه کاربردها و رویکردهای پتانسیل دار فراوان هستند، میراث فرهنگی در حال حاضر بیشتر به عنوان یک دارایی بیشتراستفاده نشده در نظر گرفته می شود که این امر فرصت های متعددی برای ادغام در زمینه های شهر هوشمند ایجاد می کند. ما برای تحقیقات بیشتر در زمینه پیوند دو رشته و بهره برداری از مجموعه متنوعی از موارد کاربردی برای غنی سازی پایگاه دانش فعلی در تلاقی میراث فرهنگی و شهرهای هوشمند تشویق می کنیم.

Keywords:

کلمات کلیدی: میراث فرهنگی , فرهنگ , برنامه ریزی شهر هوشمند , رقابت پذیری , کارامدی.