بررسی آپریا در محاوره های تعریفی افلاطون
Publish place: FALSAFEH، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 60
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOP-12-2_001
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
Abstract:
مقاله حاضر به بررسی این مطلب می پردازد که چرا افلاطون در محاوره های تعریفی در نهایت به پرسش طرح شده پاسخ قطعی ارائه نمی دهد و به اصطلاح این محاورات به آپریا ختم می شوند. به این منظور نخست ریشهشناسی این کلمه را مورد بررسی قرار می دهیم که بنا بر آن مشخص میشود آپریا به معنای دشواری است که شخصیتهای ترسیم شده در محاورات در پیدا کردن پاسخ پرسش مطرح شده، بدان دچار میشوند و در دست یابی به پاسخ نهایی راه به جایی نمی برند. سپس، به طور اجمالی بررسی می شود که آیا آپریا نتیجه شیوه بکار گرفته شده، النخس، در این گروه از محاورات است یا خیر. در ادامه، امکان های متعددی در رابطه با تفسیر آپریا طرح میشود و مورد بررسی قرار میگیرد. سرانجام، در تحلیل نهایی بیان میشود که این وضعیت انعکاسی است از وضعیت فکری و فلسفی یونان که افلاطون آن را در محاورههای تعریفی منعکس میکند.
Authors
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :