اولویت بندی پتانسیل های بوم گردی در منظقه بیابانی خوروبیابانک به روشAHP

با توجه به فراوانی مناطق کویری و بیابانی در ایران لزوم شناخت قابلیت­ های اساسی این مناطق برای از بین بردن محدودیت ­ها، جلوگیری از مهاجرت مردم و دستیابی به توسعه پایدار آن­ ها امری ضروری است. منطقه خور و بیابانک قطب گردش گری کویر مرکزی ایران محسوب می ­شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی مناسب ­ترین مکان برای بوم­گردی در شهرستان خوروبیابانک و پتانسیل ­یابی قابلیت ­های منطقه در زمینه­ ی انجام فعالیت ­های مختلف بوم­ گردی انجام شده است. تعداد ۳۰ پرسش­نامه توسط صاحب­ نظران و خبرگان این حوزه تکمیل شد و از نتایج آن و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار Expert Choice جهت رسیدن به اهداف تعیین شده استفاده گردید. نتایج نشان داد شش معیار مورد بررسی به ترتیب اهمیت عبارتند از ۱- محیط بیولوژیک، ۲- ارزش­های ویژه، ۳- محیط فیزیکی (زمین ­شناسی و ژئومورفولوژی)، ۴- محیط اقتصادی-اجتماعی و سیاسی، ۵- محیط فیزیکی (آب و هوا و اقلیم) و ۶- معیار محیط فرهنگی که گزینه ­های هر معیار به ترتیب عبارت است از روستای ایراج برای معیار اول، روستای مصر برای معیارهای دوم و سوم، شهر خور برای معیار چهارم، روستای ایراج برای معیار پنجم و مجددا شهر خور برای معیار ششم.

Keywords:

بوم گردی , خوروبیابانک , توسعه پایدار , روش تحلیل سلسله مراتبی , expert choice