تمایز دانش آموزان با تعلل ورزی تحصیلی بالا و پایین بر اساس مولفه های حس تعلق به مدرسه و انعطاف پذیری شناختی

پژوهش حاضر با هدف متمایز ساختن دانش­ آموزان با تعلل ورزی تحصیلی بالا و پایین، بر اساس مولفه های احساس تعلق به مدرسه و انعطاف پذیری شناختی انجام شد. روش پژوهش علی_ مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان خواف در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان درنهایت ۳۶۸ نفر از آنها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (۲۰۰۴)، تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-۲۴ و آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های تحلیل تشخیصی، منجر به یک تابع تشخیص معنادار شد که طبق این تابع مولفه های حمایت معلم، ادراک کنترل­پذیری و مشارکت علمی، دارای بالاترین توان تمایز بود (۰۱/۰p<). نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که ۸/۸۸ درصد از دانش آموزان در دو گروه طبق تابع به دست آمده به طور صحیح مجددا طبقه بندی شده بودند که خود حاکی از توان این مولفه ها در متمایز ساختن دانش آموزان در سطوح مختلف تعلل ورزی تحصیلی بود.

Keywords:

انعطاف پذیری شناختی , احساس تعلق به مدرسه , تعلل ورزی تحصیلی