حق تحصیل زنان در قوانین و مقررات از منظر حقوق عمومی

حق آموزش و تحصیل از حقوق فطری و ا سا سی انسان محسوب شده و در دین مبین ا سلام نیز بر حق تحصیل زن،تاکید فراوانی شده است.مروری بر آموزه های دینی نشان می دهد که حق آموزش نه تنها جنسیت پذیر نیست،بلکه هم در مورد زنان و هم مردان سفارشات فراوانی جهت تحصیل وجود دارد.افزایش سطح تحصیلات زنان و مردان، ا شتغال زنان و همچنین گسترش روابط و اطلاعات آنان، منجر به توزیع قدرت عادلانه در خانواده می شود.حق آموزش زنان از جمله حقوق بنیادین بشری ا ست که در ا سناد متعدد بین المللی به این مهم اذعان شده ا ست. میزان بهره مندی زنان در هر کشور از شاخصه های تو سعه یافتگی آن کشور در نظر گرفته می شود. به این معنا که زنان در جامعه همانند مردان از حق آموزش رایگان برخوردارند. با لحاظ حاکمیتی بودن مساله آموزش و تربیت نسل، بر دولت ها به عنوان متکفلان اصلی مصالح عمومی کشوری لازم ا ست تا با تلاش در جهت ایجاد مساوات میان زنان و مردان و با تدوین قوانین جامع و مانع موجبات حصول حق بر آموزش زنان را فراهم سازند. جمهوری اسلامی ایران در مسیر تدوین قوانین مورد نیاز احقاق حق بر آموزش زنان اهتمام نموده و با تدوین قوانین متعدد داخلی شاخصه سواد آموزی زنان را در مقطع ابتدایی به ۹۹ درصد رسانده است.

Keywords:

حق تحصیل , حق آموزش , زنان , قوانین و مقررات , حقوق عمومی