پیش بینی کیفیت زندگی براساس نگرش مذهبی و سبک زندگی سلامت در بیماران مبتلا به سرطان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی براساس نگرش مذهبی و سبک زندگی سلامت در بیماران مبتلا به سرطان بود. روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع پیش بین بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بیماران مبتلا به سرطان بیمارستانهای شهرستان ساوه بودند که براساس حجم آمار سرطان در این بیمارستان ، تعداد افراد مبتلا به سرطان ۵۸۶ نفر بودند. نمونه آماری این پژوهش براساس جدول مورگان تعداد ۲۳۲ نفر شدند که این نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. در این پژوهش برای اندازه گیری شاخص های تحقیق ، جمع آوری داده ها و اطلاعات لازم از پرسشنامه های کیفیت زندگی ویر و شربورن (۱۹۹۶)، نگرش مذهبی گلاک و استارک (۱۹۶۵) و سبک زندگی سلامت واکر و همکاران (۱۹۸۷) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین ، انحراف استاندارد و سایر شاخص های مرکزی و پراکندگی ) و آمار استنباطی از جمله آزمون پیرسون و رگرسیون چندگانه و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. پس از آزمون فرضیه ها، نتایج پژوهش نشان داد که دو متغیر نگرش مذهبی و سبک زندگی سلامت قادر به پیش بینی کیفیت زندگی بیماران سرطانی می باشند، به این صورت با اطمینان ۹۵ درصد سهم نگرش مذهبی ۴۲ درصد منفی و سهم سبک زندگی سلامت ۳۸ درصد می باشد. بنابراین می توان گفت نگرش مذهبی بیشترین سهم را در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران سرطانی دارد بنابراین می توان نتیجه گرفت در بیماران سرطانی که در مراحل انتهایی بیماری خود قرار دارند آرامش معنوی و مذهبی ممکن است از سلامت جسمی و روانی هم مهم تر باشد.

Keywords:

کیفیت زندگی , نگرش مذهبی , سبک زندگی سلامت