رویکرد اجتماعی شدن امر مبارزه با اعتیاد با بهره گیری ازاجتماعات محلی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بررسی اثربخشی روابط غیررسمی در رویکرد اجتماع محور پیشگیری از اعتیاد در محلات روستایی شهرستان بشرویه بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جهت انجام این پژوهش از بین زنان روستایی ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش واگذار شدند سپس پرسشنامه فرآیند اجتماع محور و عملکرد تسهیل گران بر روی آنها اجرا شد . آزمودنی های گروه آزمایش،در جلسات آموزشی شرکت کردند و مداخله ها در مورد آنها انجام گرفت و افرادگروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکردند . پس از پایان جلسات پس آزمون برای هردو گروه اجرا و داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در فرآیند اجتماع سازی تفاوت وجود دارد(.(۰/۰۱ همچنین بین دو گروه آزمایش و کنترل عملکرد تسهیل گران تفاوت وجود دارد (۰/۰۱) بنابراین آموزش مهارت زندگی بر اساس روابط غیر رسمی گروه های اجتماع مخور موجب تسریع فرآیند اجتماع محور و بهبود عملکرد تسهیل گران اجتماع محور می شود.

Keywords:

روابط غیر رسمی , رویکرد اجتماع محور , عملکرد تسهیل گران اجتماع محور