شخصیت پردازی در حکایت های تمثیلی سلسله الذهب عبدالرحمان جامی

بسیاری از داستان های مثنوی سلسله الذهب از نوع تمثیل های انسانی هستند و جامی برای تبیین معانی کلی و عمیق از آن ها استفاده کرده است. این داستان ها، اهداف اخلاقی و دینی دارند و برای تنبه خواننده سروده شده اند. عواملی مانند فضای محدود، زمان کوتاه و کم بودن شخصیت های داستانی، باعث می شود که حکایات تمثیلی این کتاب در رده داستان های کوتاه قرار گیرند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، شخصیت و شخصیت پردازی در حکایت های تمثیلی این مثنوی بررسی شده است تا به پرسش های زیر پاسخ دهد: انواع شخصیت در حکایت های تمثیلی سلسله الذهب کدامند؟ جامی از چه روش هایی در شخصیت پردازی حکایت های تمثیلی استفاده کرده است؟ از آنجا که شخصیت پردازی، از مولفه هایی است که قدرت هنری شاعر یا نویسنده را می نمایاند و عامل مهمی در جهت آشکارکردن ویژگی ها، روحیات، صفات و افکار شخصیت است؛ بنابراین ضرورت دارد که نحوه نگرش و پردازش شخصیت ها در مثنوی تمثیلی سلسله الذهب تبیین شود تا در دریافت معانی عمیق آن موثر واقع شود. در این مقاله کوشش شده است انواع شخصیت و روش های شخصیت پردازی در این مثنوی بررسی شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیشتر شخصیت ها در این منظومه تمثیلی از نوع ایستا و ساده اند و در شیوه-های شخصیت پردازی، گفتگو و توصیف مستقیم بیشترین بسامد را دارد.

Keywords:

تمثیل , سلسله الذهب , عبدالرحمان جامی , شخصیت پردازی