بررسی نقش سامانه های فرماندهی و کنترل در ارتش چین

چالش اصلی سازمان های نظامی امروز، لزوم توسعه ساختارهای جدیدی است که از کارایی و خلاقیت به دست آمده درمحیط های مجازی و مهندسی تکرارشده برخوردار باشند؛ درحالیکه همزمان، عناصر نظام سنتی و سلسله مراتبیفرماندهی وکنترل را که مورد نیاز عملیات جنگی می باشد، حفظ نمایند. چین منابع مالی و سیاسی خود را برساختیک نیروی متمرکز قرار داده است. از آغاز سال ۱۹۸۵ ، PLA تبدیل شدن از یک ارتش بزر که برای نبرد زمینی توسطنیروها در نظر گرفته شده بود، به یک نیروی با تکنولوژی پیشرفته که قابلیت جند در محیط های مختلف دارد را شروعکرد . روش جدید چینی ها به صورت عادی اشاره به چند محلی تحت شرایط بالا و متمرکز بر جنگیدن در مقیاس کوچکو برخوردهای منطقه ای در اطراف کشور ا ست. پیشرفت های مداوم چینی ها در مورد سیستم های C۴I مشترک و متداول ،تصدیق کننده اهمیت دقت حسگرها می باشد. همچنین چینی ها بهبود مشخصات حسگرها، برحسب شرایط مختلف آب وهوایی، کوچک سازی ، هوش مصنوعی ، ماندگاری و یکپارچگی با دیکر حسگرها را مورد هدف قرار داده اند. بدینو سیله دراین مقاله به بررسی نقش فرماندهی و کنترل در ارتش چین پرداخته شده است.

Keywords:

فرماندهی و کنترل , ساختار , استراتژیک