گردشگری دسترس پذیر و توسعه پایدار

اتکای اقتصاد ایران به نفت و ناپایداری درآمد حاصل از آن ضرورت توجه به سایر صنایع به خصوص صنعت گردشگری را دو چندان کرده است . به همین علت بررسی انواع مختلف گردشگری و برنامه ریزی برای تقویت آنها بیش از پیش اهمیت یافته است . افراد معلول و کم توان جزئی مهم و جدایی ناپذیر از جامعه هستند که توجه به نیازها و خواسته های این قشر از جامعه و تلاش برای رفع و ارضای نیازهای آنها در جهت ایجاد بستری برای حضور فعال این گروه در اجتماع، توجه مدیران شهری و گردشگری را به ایجاد و مناسب سازی زیرساخت ها و روساخت ها برای استفاده بهینه این افراد از امکانات پایه و فراغتی معطوف کرده است . گردشگری دسترس پذیر گونه ای نوین از گردشگری است که در پی آن است با اتخاذ راهبردهای مناسب سازی و ایجاد دسترسی آسان برای افراد معلول و کم توان و دارای محدودیت ، امکان سفر و گرد شگری را به بهترین و راحت ترین شکل فراهم کند. روش مورد ا ستفاده در این تحقیق کتابخانه ای بوده است که با استناد به اطلاعات مستخرج از مقالات مرتبط با موضوعات گردشگری و دسترس پذیری، تمامی ابعاد دسترس پذیری در گردشگری، موانع و راهکارها در جامعه مقصد، ضرورت توجه به این مفهوم نوین و تاثیرات آن بر اجتماع برر سی شده ا ست . برر سی های انجام شده حاکی از آن ا ست که تحقق تو سعه پایدار گرد شگری در جامعه مق صد در گروی توسعه و مناسب سازی زیرساخت ها و روساخت های گردشگری برای همگان و به دنبال آن انجام فرامین گردشگری دسترس پذیر با توجه به مفاهیم پایداری است .

Keywords:

امکانات , توسعه پایدار , گردشگری شهری , گردشگری دسترس پذیر