مدیریت بحران شهری با تاکید مراحل قبل از بحران(زلزله )

گسترش شهر و شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه و از جمله ،ایران از یک طرف و رشد ،شهرها تمرکز و تجمع جمعیت و افزایش بارگذاریهای محیطی و اقتصادی بر بستر آنها از طرف دیگر ضمن توجه بیشتر به ،شهرها منجر به پذیرش نقشها و عملکردهای متعدد شده است . یکی از موضوع هایی که بیشتر شهرهای بزرگ جهان با آن دست به گریبان هستند موضوع حوادث طبیعی است . با توجه به ماهیت غیر مترقبه بودن غالب حوادث طبیعی و لزوم اتخاد سریع و صحیح تصمیمها و اجرای عملیات مبانی نظری و ،بنیادی دانشی را تحت عنوان مدیریت بحران به وجود آورده است این دانش به مجموعه فعالیتهایی اطلاق میشود که قبل ، بعد و هنگام وقوع بحران جهت کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری انجام گیرد این موضوع ارتباط خاصی با مباحث برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری و جغرافیا دارد با به کارگیری اصول و ضوابط شهرسازی و تبیین مفاهیم موجود در این دانش مانند ،فرم بافت و ساختار ،شهر کاربری اراضی ،شهری شبکههای ارتباطی و زیر ساختهای شهری و غیره میتوانیم تا حدزیادی اثرات و تبعات ناشی از حوادث طبیعی را کاهش دهیم گستره جغرافیایی ایران از نظر احتمال وقوع این حوادث به ویژه ،زلزله از آسیب پذیرترین بخشهای کره ی زمین است که هر ساله وقوع این حوادث موجب خسارتهای جانی و مالیفراوان میشود و گسترههای شهری نیز همواره تجربه ی تلخی از بروز این گونه بلایا داشته آند و به نظر میرسد انجام برنامهریزی خاص جهت مصون سازی هر چه بیشتر فضاهای شهری ضرورت دارد شهرها به دلیل تمرکز جمعیت و سرمایهگذاریهای اقتصادی به شدت آسیب میبینند و این فضاها از آغاز تشکیل ،خود فرم و ساختار خاصی جهت رشد انتخابنموده و در گذر زمان نیز گسترش یافته اند دانش شهرسازی با تکیه بر دادههای جغرافیایی (Geographical Data) میتواند با تبیین اصول و مفاهیم خود و با استفاده از این دادهها اثرات این گونه بلایا را تا حد زیادی تقلیل دهد و مدیریتشرایط بحرانی میتوانند با استفاده از این دادهها اصول مدیریتی لازم جهت کاهش آسیب پذیری شهرها در برابر این حوادثرا به اجرا درآورند.

Keywords:

مدیریت بحران , زلزله , حوادث طبیعی , رشد شهری