بررسی رویکرد آموزشی یادگیری مبتنی بر مسئله در محیط آموزشی مدارس

در عصر اطلاعات و فناوری امروزه، آموزش و یادگیری به عنوان یکی از مهمترین جوانب توسعه اجتماعی و فردی مطرح می شود. آموزش در محیط مدارس به عنوان یکی از اصلی ترین وسایل تامین نیروی کار کیفی و توانمند در جامعه، نقش حیاتی دارد. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهشگران و متخصصان آموزش و یادگیری ادعا می کنند که باید رویکردهای آموزشی را متناسب با نیازها و امکانات جدید عصر تغییر داد و بهبود بخشید. یکی از رویکردهای جدید در عرصه آموزش و یادگیری، رویکرد آموزشی یادگیری مبتنی بر مسئله است که تاکنون در محیط آموزشی مدارس به عنوان یک گزینه جدید مورد توجه قرار گرفته است. رویکرد آموزشی یادگیری مبتنی بر مسئله به معنای متمرکز شدن بر انتقال مفاهیم و مهارت ها به دانش آموزان به شکلی که آنها بتوانند مسائل و چالش های واقعی را حل کنند، مورد بررسی قرار می گیرد. این رویکرد نه تنها به دانش آموزان امکان می دهد تا توانایی حل مسائل را تقویت کنند، بلکه به آنها امکان می دهد تا مفاهیم آموزشی را در سیاق واقعی و عملی تجربه کنند. این رویکرد آموزشی با تاکید بر فعالیت های عملی و کاربردی، به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت ها و دانش های خود را در جهت حل مسائل و مواجهه با چالش های واقعی تقویت کنند. در این مقاله، قصد رویکرد آموزشی یادگیری مبتنی بر مسئله را در محیط آموزشی مدارس مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا به توضیح مفهوم و ویژگی های این رویکرد آموزشی می پردازیم، سپس به مزایا و چالش های اجرای آن در مدارس اشاره می کنیم و در پایان، نتایج و تاثیرات این رویکرد بر فرآیند آموزش و یادگیری مورد بررسی قرار می دهیم. این مقاله به عنوان یک منبع اطلاعاتی مفید برای مدیران آموزشی، معلمان و پژوهشگران علوم تربیتی به منظور بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس تقدیم می شود.

Keywords:

رویکرد آموزشی , آموزش , یادگیری , یادگیری مبتنی بر مسئله , معلم , دانش آموز.