بررسی رابطه خودکارآمدی با کیفیت زندگی در مدرسه با نقش میانجی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهرستان گرگان

تعیین بررسی رابطه خودکارآمدی با کیفیت زندگی در مدرسه با نقش میانجی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهرستان گرگان بود.این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که تعداد آن ۷۲۲۲ نفر بود. نمونه پژوهش بوسیله نمونه گیری در دسترس با توجه به فرمول کوکران به تعداد ۳۶۴ نفر به نسبت برابر ۱۸۲ نفر پسر و ۱۸۲ نفر دختر انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی مورگان-جینگز (۱۹۹۹)، کیفیت زندگی ریچارد والتون (۱۹۹۱) و انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰) بود. بین دو متغیر خودکارآمدی و کیفیت زندگی با بررسی اثر نقش میانجی انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به طوری که این رابطه در سطح ۹۹ درصد اطمینان مورد تایید واقع می شود. همچنین با بررسی شدت و جهت رابطه مشخص شد که میزان همبستگی مثبت بین دو متغیر فوق وجود دارد. مثبت بودن مقدار همبستگی گواه این مطلب است که پاسخگویان، نگرش مثبتی نسبت به مقوله تاثیر خودکارآمدی در کیفیت زندگی دارند.

Keywords:

خودکارآمدی , کیفیت زندگی , پیشرفت تحصیلی