بررسی رابطه کمالگرایی و ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی و ابعاد آن (خودمحور، دیگرمحور، و جامعه محور) با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی بود. جامعه آماری مشتمل بر کلیه دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی منطقه ۸ تهران بودند که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بودند. نمونه ۶۰ نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی این منطقه بودند که به روش روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران((TMPS بود. معدل کل دانش آموزان نیز به عنوان ملاکی برای پیشرفت تحصیلی از کارنامه تحصیلی آنها استخراج شد. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص های توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تمام زیر مقیاس های کمال گرایی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) یعنی هر چه میزان کمال گرایی خود مدار، دیگرمدارنه و جامعه مدارانه افزایش یابد، میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کاهش می یابد. همچنین از بین سه زیر مقیاس کمالگرایی، نوع خود مدار دارای همبستگی قویتری با پیشرفت تحصیلی بود.

Keywords:

کمال گرایی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان