پیشبینی گرایش به اعتیاد بر اساس تنظیم شناختی هیجان، تحمل پریشانی در میان دانشآموزان

هدف پژوهش حاضر پیشبینی گرایش به اعتیاد بر اساس تحمل پریشانی، تنظیم شناختی هیجان در میان دانش آموزان شهرستان الیگودرز است. لذا پژوهش حاضر از حیث هدف از نوع کاربردی و از حیث روش از نوع همبستگی با تحلیل رگرسیون میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان الیگودرز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ که گرایش به اعتیاد دارند که ۲۵۰ نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه گرایش به اعتیاد موسوی و همکاران (۱۳۷۸)، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز وگاهر (۲۰۰۵)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۷) است. نتایج نشان می دهد که مولفه های تنظیم هیجان و تحمل پریشانی ۵۰ درصد از گرایش به اعتیاد را تبیین کردند F= ۲۱/۷۰)و .(P< ۰/۰۰ بررسی ضرایب رگرسیون هم نشان داد که مولفه های تنظیم هیجان و تحمل پریشانی گرایش به اعتیاد را پیشبینی و تبیین کرد. با توجه به پیشبینی گرایش به اعتیاد بر اساس تحمل پریشانی، تنظیم شناختی هیجان در میان دانش آموزان شهرستان الیگودرز پیشنهاد می شود در کلینیک های ترک اعتیاد، مشاورین به آموزش مهارتهای خاص جهت افزایش تحمل آشفتگی و تنظیم شناختی هیجان بها دهند تا افراد در برابر ترک و عدم بازگشت به مصرف مواد مقاومتر و پایدارتر شوند.

Keywords:

گرایش به اعتیاد , تنظیم شناختی هیجان , تحمل پریشانی , دانش آموزان