بررسی رابطه خودکارآمدی با تمایل به فرزند آوری در زنان شاغل ۲۰ تا ۴۰ ساله شهر کرج

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودکارآمدی با تمایل به فرزند آوری در زنان شاغل ۲۰ تا ۴۰ ساله شهر کرج بود. روش تحقیق براساس هدف کاربردی و گردآوری اطلاعات همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر۱۲۰ زن متاهل ساکن شهر کرج که در بخش های دولتی مشغول به کار بودند انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه پرسشنامه خودکارآمدی عمومی ( شرر) و پرسشنامه گرایش به باروری در زنان راد و ثوابی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ی آماری از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. بدین صورت که پرسشنامه های تکمیل شده، نمره گذاری شده و سپس وارد نرم افزار شد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از یافته های توصیفی و از همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد گرایش به باروری با خودکارآمدی رابطه معنا دار دارد، یعنی با افزایش خودکارآمدی در زنان شاغل میزان تمایل به باروری افزایش می یابد. همچنین زنان شاغل با خودکارآمدی بالاتر، وظایف سازمانی را انجام می دهند، هدف دار تر هستند و خود را کارامدتر می دانند. در نتیجه پیشنهاد می شود با توجه به تاثیرات اشتغال زنان بر توانمندی آنان برنامه ریزی مناسبی برای برای توانمندی زنان در باروری انجام گیرد.

Keywords:

خودکارآمدی , فرزند آوری , زنان متاهل , زنان شاغل