بررسی تاثیر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی بر رشد اخلاقی پرسنل اتاق عمل بیمارستانهای شهر کرمان

زمینه: رشد اخلاقی یکی از عوامل شکل دهنده نگرش های کارکنان است و با رفتار اخلاقی و نحوه تصمیم گیری شغلی آنها و اثربخشی سازمانی در ارتباط است و از حیطه های پژوهشی مهم به شمار می رود. هدف در این پژوهش بررسی تاثیر مسئولیت پذیری و خودکارآمدی بر رشد اخلاقی پرسنل اتاق عمل بیمارستانهای شهر کرمان روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و آزمون های رگرسیونی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان اتاق عمل بیمارستان های شهر کرمان بودند که از بین آنان بر اساس نمونه گیری در دسترس (جدول مورگان) ۱۰۲ نفر در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مسئولیت پذیری کارکنان گلن و نلسون (۱۹۹۸)، پرسشنامه رشد اخلاقی رست و همکاران (۱۹۷۳) و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و همکاران (۱۹۹۴) استفاده شد. یافته ها: مسئولیت پذیری می تواند رشد اخلاقی کارکنان را پیش بینی کنند. همچنین بین و رشد اخلاقی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: مسئولیت پذیری و خودکارآمدی می تواند در بهبود تعمیق باورهای اخلاقی و تاکید بر اخلاقیات کارکنان نقش مهمی را ایفا کند.

Keywords:

خودکارآمدی , مسئولیت پذیری , رشد اخلاقی