ارزشیابی میزان اثربخشی طرح نماز کلید بهشت در سازمان نهضت سواد آموزی

پژوهش حاضر از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر روش از نوع آمیخته اکتشافی است که به شیوه علی- مقایسه ای انجام شده است. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبههای نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. اطمینان از روایی ابزار (صوری و محتوایی) با استفاده از تکنیک دلفی تامین شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران و کارشناسان سازمان سوادآموزی، کارشناسان ادارات کل آموزش و پرورش، کارشناسان ستاد اقامه نماز، آموزش دهنده ها و سوادآموزان کشور بودند. از روش نمونه گیری هدفمند تا سطح اشباع نظری داده ها و از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد. حجم نمونه با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه گرجسی و مورگان در گروه آموزش دهندگان ۳۵۷ نفر و سوادآموزان ۳۸۱ نفر به دست آمد. تحلیل محتوای مصاحبه ها به شکل تئوریک انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. سطح معنی داری آزمون T در هر دو گروه سوادآموز و آموزش دهنده کمتر از ۰۵/۰ بود، لذا برابری میانگین نمونه آماری تحقیق با عدد ۲ (به معنی متوسط ) یعنی  رد و فرض مقابل  تایید شد. نتیجه اینکه فرضیه  در هر دو گروه مورد مطالعه مورد پذیرش واقع گردید. مشارکت کنندگان در پژوهش دوره آموزش عملی نماز را عالی ارزیابی نمودند. بر این اساس، پیشنهاد می شود دوره های آموزشی مشابه در خصوص موضوعاتی که در زندگی فردی و اجتماعی آنان موثر است، اجرا شود.

Keywords:

نهضت سوادآموزی , آموزش نماز کلید بهشت , ارزیابی اثربخشی