واکاوی مسائل و مشکلات درس تمرین معلمی (کارورزی ) در دانشگاه فرهنگیان

کارورزی اوج فعالیت های دانشگاه فرهنگیان است که موقعیت های یادگیری را به فرصت هایی برای موفقیت دانشجومعلم تبدیل می کند. کارورزی ابزاری برای تبدیل تئوری به عمل و همچنین تلاشی برای ایجاد پیوندهایی بین محیط عملی و مراکزآموزشی است . این پژوهش با هدف استنباط دیدگاه دانشجویان و استادان و معلمان مدارس کارورزی در خصوص آسیب شناسی درس کارورزی در دانشگاه فرهنگیان صورت گرفت . روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است . جامعه آماری در این پژوهش شامل ۵۳ استاد راهنما و ۳۹ معلم راهنما بود. به هریک از اعضای جامعه یک عدد اختصاص پیدا کرد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از هر گروه (استادان و معلمان راهنما) ۱۲ نفر جهت مشارکت در پژوهش انتخاب شدند. همچنین دادههای پژوهش در سطح آمار توصیفی با استفاده از فراوانی و درصد فراوانی و میانگین به منظور تجزیه و تحلیل دادهها و رتبه بندی و تعیین اولویت مشکلات پرداخته شد. یافته هایی که بر اساس تحلیل نظرات دانشجومعلمان، استادان و معلمان راهنما حاصل شد، نشان داد که مهم ترین مشکلات و آسیب های درس کارورزی شامل گذراندن کارورزی در مدارس شهری علیرغم اشتغال اولیه دانشجویان در مدارس روستایی ، بی انگیزگی دانشجو معلمان، عدم اختصاص زمان کافی توسط استادن برای بحث و گفتگو با دانشجویان، همکاری پایین مدیران و معلمان راهنما با دانشجو معلمان، پایین بودن سطح معلومات معلمان راهنما از تئوری های تعلیم و تربیت و مباحث مطرح شده در دانشگاه فرهنگیان و عدم تسلط کافی معلمان راهنما در استفاده از روش ها و الگوهای تدریس است .

Keywords:

کارورزی , دانشگاه فرهنگیان , آسیب شناسی , دانشجومعلمان