داستان های نمادین

داستان نمادین هم داستانی است که اجزایش تناظر یک به یک با مفوم مورد نظر نویسنده داشته باشد.معروفترین داستان های نمادین در ادبیات معاصر،مزرعه حیوانات جورج اورول و سفرهای گالیور جاناتان سویفت است .در ادبیات فارسی هم از این دسته آثار زیاد داریم .داستان های »مثنوی معنوی« مولانا،قصه های شیخ اشراق و از همه معروفتر،منطق الطیر عطار نمونه هایی از این دسته آثار هستند.منطق الطیر داستان سی مرغ و پرنده است که برای رسیدن به سیمرغ که نماد انسان کامل است از هفت وادی یا هفت مرحله رشد و تعالی می گذرند و وقتی به کوه قاف،محل زندگی سیمرغ افسانه ای می رسند می فهمند که خودشان سیمرغ هستند،یعنی هر کدام از آن پرندگان و در واقع تک تک خواننده ها،یکی از آن سی مرغ هستید و می توانند سیمرغ یا انسان کامل شوند.براین اساس هر پدیده جاندار،یا بیجان می تواند با مفاهیم مقایسه شود.این سخن ،دقیقا به معنای جانشین کردن چیزی به جای چیز دیگر نیست .بلکه کاربرد تصویرهای قابل لمس برای بیان معانی واحساسات وعواطف است . ابتدا وجه مشترک آنها شناسایی می شود. سپس هر یک از جنبه ها ی اشتراک،رمز چیز دیگر می شود.این نوع بیان رمز آمیز،موجب زیبایی وتوانمندی زبان می گردد.شاعران ونویسندگان با استفاده از تخیل و آوردن شخصیت های غیر انسانی ،ذهن آدمی را وادار می سازند تا شبیه آنها را در جامعه واطراف خود پیدا کنند.

Keywords:

نماد , نمادین , دانش ادبی , داستان , فارسی , محتوا , مثل , حیوانات