بررسی آموزش مبتنی بر روش بدیعه پردازی بر تفکر خلاق دانش آموزان ابتدایی

امروزه در حوزه تعلیم و تربیت و آموزش فراگیران بحث روش تدریس بر پایه بدیعه پردازی در برنامه های درسی یکی از چالشهای معلمان میباشد براین ،اساس دوره ابتدایی بهترین مقطع آموزشی برای ایجاد نگرش مثبت به کاربرد روشهای نوین تدریس به خصوص روش تدریس بدیعه پردازی خواهد بود روش تدریس بدیعه پردازی برای شاگردانی که تمایل بیشتر برای شرکت در فعالیتهای یادگیری دارند و به دنبال تفکر خلاق و بروز خلاقیت و کسب نمره برتر در کلاس و افزایش میزان یادگیری در دروس ،هستند بسیار مفید است ،لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی روش بدیعه پردازی بر تفکر خلاق دانش آموزان ابتدایی انجام گرفت این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سنندج تشکیل دادند ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه خلاقیت تورنس(۱۹۷۹) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰٫۷۵ و ۰٫۷۸ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف همبستگی پیرسون آزمون t همبسته استفاده گردید نتایج نشان داد، نمره میزان خلاقیت دانش آموزان در پیش آزمون ۲۵٫۶۰ بود که در پس آزمون به ۳۷٫۳۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد .(۰٫۰۰۴=p). در واقع بین دانش آموزانی که با روش مبتنی بر بدیعه پردازی آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان خلاقیت آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

آموزش , روش تدریس , بدیعه پردازی تفکر خلاق , دانش آموزان ابتدایی