پژوهشی در علل و عوامل نفوذ و گسترش تشیع در ری

ری ملقب به ام البلاد وشیخ البلاد با قدمتی بیش از حدود سه هزار سال قبل از میلاد، با اهمیت سیاسی ومذهبی ویژه درطول تاریخ فراز و فرود مذهبی بسیاری پشت سر گذاشته است ، پس از ظهور اسلام با فتح ری ، مردم این منطقه به تدریج به آئین اسلام گرویدند. و از نظر مذهبی دو قرن اول هجری مردم این سرزمین سنی بودند، ری در دوره بنی امیه گرایش ضد شیعی و روحیه ضد علوی و ناصبی پیدا کرده بودند؛ گزارش های تاریخی و احادیث و روایاتی که به مذمت ری پرداخته اند موید ناصبی بودن ری در قرن اول است .مردم ری در قرن دوم با فضایل اهل بیت (ع) آشنا شدند و پس از آشنایی با فضائل اهل بیت (ع) مذهب تشیع به تدریج در این منطقه به گونه ای گسترش پیدا کرد که در قرون بعدی یکی از کانون های مهم تشیع گردید. یافته های این پژوهش نشان می دهد؛ موقعیت جغرافیایی ری و واقع شدن این شهر بین قم و طبرستان، نقل فضایل اهل بیت (ع) توسط سیره نویسان، مهاجرت سادات و علویان ، سکونت اصحاب ائمه (ع) در ری ، اقدامات و فعالیت های حکومت ها و وزرای شیعی و فعالیت علمای دینی از مهمترین عوامل رشد و گسترش تشیع در ری بوده است .

Keywords:

ری , اهل بیت (ع) , تشیع , سادات , علویان